Omdat we na 6 weken van stagelopen toch wat meer
van Kameroen wilden zien – maar vooral
omdat Rosa’s visa verlengd diende te worden – zijn we op zondag 23 maart
2014 samen met verpleegkunde-studenten Katrien en Marlies naar Yaoundé gereisd.
Yaoundé is de hoofdstad van Kameroen en ligt enkele honderden kilometers
verwijderd van Njinikom. Om die reden werden we al om 6 uur ’s morgens opgepikt
door driver Richard, die ons naar de busmaatschappij Amour Mezam in Bamenda bracht. Daar zouden we een VIP bus nemen richting de hoofdstad, al
was het lang niet zo fancy als het
klinkt. Zoals we jullie al eerder vertelden, zit een auto of bus hier nooit
vol. Als we voor deze uren durende reis dus ons eigen zitje wilden, moesten we
iets meer betalen – 6000 Fr. in totaal om precies te zijn. Maar ook VIP bussen kennen technische
mankementen, zo merkten we al gauw. Vlak voor het instappen bleek dat de bus
een lekkende band had en moest deze band uiteraard nog vervangen worden. Het
vertrek werd dus iets meer dan een uur uitgesteld. Zo verbaasd waren we
ondertussen echter niet meer, we moeten de dingen nemen zoals ze komen hier in
Kameroen. Als we al dit allemaal eerder hadden geweten, hadden we wel gerust
nog een uurtje langer kunnen slapen! Gelukkige verliep de busreis zelf goed: We
hebben er ongeveer 6 uur over gereden, met één tussenstop aan een lokaal
marktje en met verbazend goede wegen. Nog een taxi later, waren we rond 16 uur
veilig en wel in ons hotel. Eerste indruk van de hoofdstad? Busy, Busy, Busy!
De volgende dag (maandag 24 maart) zouden we met Paul, onze lokale contactpersoon
Rosa’s visum regelen. Paul is officier bij de National Security, een vrij hoge
piet dus, onze nieuwe vriend! Toen Rosa en Marie samen met hem naar ‘The Delegation of National Security’
gingen, ondervonden ze dit aan de levende lijven: een uniform vol insignes, veel
gesaluteer en een speciaal voor Rosa in gang gezette spoedprocedure. Hij liet
ons ook weten dat we hem steeds mochten contacteren en dat hij ons graag hielp
bij het organiseren van uitstapjes in Yaoundé.
Dankzij hem konden we op dinsdag 25 maart dan ook het
Mefou National park bezoeken, een reservaat voor geredde apen, midden in de
jungle net buiten Yaoundé. We zagen
allerlei apensoorten, van groot tot klein, al waren de chimpansees en gorilla’s
het meest spectaculair. Deze apen leven nog (relatief) in het wild en waren dan
ook agressief en protectief. Gelukkig hield een elektrische omheining hen op veilige
afstand.
A once in a life time
experience?! Het zien van gorilla’s in hun natuurlijke habitat is dat
alvast wel! De dag sloten we af met Paul en onze driver (een collega van hem)
in een plaatselijk restaurantje waar Rosa en Marie Ndolé met frietjes van
plantan aten, terwijl Louisa genoot van Fufu met heerlijke kip in Afrikaanse
saus.
De derde dag, op woensdag 26 maart, werd een rustdagje ingelast: Wat zonnen aan het
zwembad, wat werken voor school en een bezoekje aan de ‘Marchée Centrale’ (Ja, Yaoundé ligt in het Franstalige deel van Kameroen, het was dus in het
Frans te doen !). Die laatste hadden we echter volledig onderschat :
het was er superdruk, de winkeltjes waren op elkaar gepakt en volgepropt met
spullen allerhande en wat we het meest zullen onthouden : de
opdringerigheid en handtastelijkheid van de Franstalige inwoners. Ons bezoekje
heeft dan ook niet erg lang geduurd! Aangezien we die dag Rosa’s visum terug in
handen kregen, konden we ook eindelijk nog onze buskaartjes voor de terugreis
regelen. Een rustige laatste avond en onze batterijtjes waren weer helemaal
opgeladen voor stage!
Intussen zijn we alweer een tijdje terug in
Njinikom en kijken we (vrij) positief terug op ons tripje naar de hoofdstad,
klaar voor (hopelijk veel) nieuwe bevallingen! Voor al degenen die nog niets
hadden gehoord van ons sinds we naar Yaoundé gingen: alles gaat goed & we zijn weer veilig
thuis!
- En ja, veilig is zeer toepasselijk, aangezien we per taxi in Yaoundé
wel honderdduizend keer een ‘bijna-auto-ongeluk’ hadden! Hun rijstijl is er zo
mogelijk nog erger dan in Douala! Het feit dat we reisden met mensen van de
National Security maakte het daar niet beter op, hun filosofie was “We hebben
geen tijd te verliezen en wie zal mij nu tegenhouden?”, dit terwijl we spook
reden in eenrichting straten en kruispunten omgekeerd overstaken! Zotte toeren
dus! –
We verkiezen het gezellige Njinikom toch nog
altijd boven de drukke steden van Kameroen!
Ziezo, alweer een blogbericht achter de kiezen.
Jullie horen binnenkort nog iets over ons bezoekje aan de Ndawara Tea Estate
afgelopen zaterdag, maar dit is voorlopig alles wat we jullie wilden meegeven!
Tot hoors!
Rosa, Marie & Louisa!
No comments:
Post a Comment