Laatste avondmaal?

Afgelopen woensdag 12 februari 2014 werden we door zuster Electa, hoofdvroedvrouw van het St. Martin de Porres Catholic Mission Hospital persoonlijk uitgenodigd voor een etentje in het klooster. Een uitnodiging die we niet konden en wilden weigeren.

De volgende avond begaven we ons om stipt 18.50 uur naar de kloostergronden, al wisten we niet 100% zeker waar we precies verwacht werden. Marie klopte dan maar even op de deur van wat achteraf de kapel bleek te zijn en stoorde daarmee dus de (uitgelopen) misviering. Oeps!

Gelukkig vonden de zusters dit niet erg en werden we algauw naar een zitruimte in het kloostergebouw begeleid. Nadat de misviering afgelopen was, konden we dan toch de voetjes onder tafel schuiven. Na een heus welkomstgezang, kregen we een voortreffelijk driegangenmenu voorgeschoteld. Voorgerecht was een soort peterseliesoep, gevolgd door een buffet van Duitse aardappelpuree, aardappelpartjes, worteltjes en boontjes, kip, nog meer kip en gemarineerd rundsvlees. Als afsluiter van de avond kregen we cake en fruitsalade van papaya en ananas voorgeschoteld, voorafgegaan door een heus zang en dansspektakel. Overheerlijk, de beste maaltijd tot nog toe!

Een kleine bemerking bij dit feestmaaltijd: de meerderheid van de zusters aten niet mee met ons, maar aten een eerder sober maal omwille van de gelofte van soberheid. Heel vreemd om te weten dat ze zich speciaal voor ons hadden uitgesloofd, maar hier zelf niet van zouden genieten.

Met doggybag vol kip en rundsvlees in de hand en een volle maag, keerden we terug naar ons huisje. Of in het geval van Marie naar de maternity ward, want zij zou aan haar nachtshift beginnen. Alweer een ervaring opgedaan hier in Kameroen!