Belgian Visitors

Hallo daar!

Op 19 en 20 februari ontvingen we Paul Herijgers, Guy Marchal, Mieke Nieuwdorp, Chris Van Heet, Jan Verhaegen, Carla Verpoorten, Marc Vervenne en Toon Quaghebeur van LUMOS hier in Njinikom. LUMOS staat voor Leuvens Universitaire Medische Ontwikkelingssamenwerking en Solidariteit en is een initiatief van UZLeuven in samenwerking met KULeuven en KHLeuven. Zoals de naam zegt, steunen ze de gezondheidszorg in een aantal zich ontwikkelende landen in Afrika. In Kameroen focust LUMOS zich op het ondersteunen van de medische zorgverlening, het opleiden van gezondheidszorgmedewerkers en acties om de volksgezondheid te verbeteren. Dit bezoek stond in het teken van de huidige gezondheidszorgorganisatie, met als doel verdere initiatieven en noden te evalueren. Nu we toch al enkele weken in het Afrikaanse Kameroen vertoeven, was het leuk om eindelijk nog eens wat meer blanke gezichten te zien. En wat een leven bracht het ook in Njinikom!

Hun aankomst kon onmogelijk ongemerkt voorbijgaan: hun busje werd doorheen de straten van Njinikom naar het ziekenhuis begeleid door een heus dans en muziekspektakel. Erg amusant om te zien, al hadden we op dat moment nog niet echt door wie er nu precies op bezoek kwamen. Pas wanneer Toon Quaghebeur zich aan ons voorstelde (departementshoofd voor gezondheidszorg en technologie van KHLeuven), begrepen we wie mochten ontvangen. Het was slechts een korte eerste kennismaking, want de zusters hadden al een heel programma voor hen uitgestippeld. 

De officiële kennismaking volgde bij het verplichte onthaal voor en door alle medewerkers van het ziekenhuis. Of je nu moest werken of niet, er werd ons op het hart gedrukt dat afwezigheid niet geapprecieerd werd. Rosa bleef dan maar wat langer na en Marie kwam wat vroeger naar het ziekenhuis, terwijl Louisa haar 'nachtrust' oversloeg (zij deed de nachtshift). Met wat vertraging - hoe kan het ook anders in Kameroen? - werd een heel programma aan speeches, gebeden, dans en zang naar voor gebracht. We keken zeer geboeid toe, want dit hadden we hier zelf nog niet meegemaakt! Het meest spectaculaire was een dansspektakel door gemaskerde mannen, begeleid door ritmisch gedrum. Afhankelijk had het iets creepy, maar we genoten met volle teugen, en zo ook de mensen van LUMOS. Tussendoor kregen we ook nog te horen dat we die avond bij hen waren uitgenodigd voor een korte babbel. Dat zou voor ons de échte kennismaking zijn.

Samen met geneeskunde-studenten Diede en Laura, trokken we tegen 20 uur naar het huis waar LUMOS zich bevond. Omdat we het zelf niet 100% zeker wisten zijn, was dat op zich al een heel avontuur. Daar aangekomen werden we warm verwelkomd met een glaasje. Het waren erg vriendelijke mensen met veel vragen. Voor ons de gelegenheid ons hart eens te luchten, zowel de indrukken, de frustraties, als de bewondering kwamen naar boven. Na de kennismaking en de babbel volgde meteen ook het afscheid, LUMOS zou zijn reis de volgende ochtend al verder zetten. Maar goed ook, want voor ons was het 'werkendag'!

Zoals jullie kunnen horen, maken we hier meer dan genoeg mee. De boog kan niet altijd gespannen staan, toch? Het was in ieder geval een gezellige avond, bezoek van het thuisfront is immers altijd fijn!

Warme groetjes vanuit Kameroen!