National Youth Day

Hallo allemaal!

Zoals we al hadden laten weten, werken Marie, Rosa en ikzelf steeds in andere shiften, samen met in totaal nog 7 Kameroense studenten. Hierdoor hebben we voorlopig niet al te veel werk te doen hier, een hele aanpassing met stage in België. Ikzelf heb nog geen enkele vrouw in arbeid gehad, laat staan een bevalling kunnen doen of zien en naar kraamvrouwen wordt hier niet erg veel omgekeken. Afrikaanse vrouwen hebben na hun bevalling niet erg veel begeleiding nodig, ze zijn erg zelfstandig en hebben zussen, moeders of tantes die hun de kneepjes van het moederen leren. De eerste stagedagen waren daarom ook nog niet erg spannend voor mij. Wel zorg ik in mijn shift voor de premature baby, baby Victory, die op ongeveer 28 zwangerschapsweken werd geboren en intussen al zo'n 3 weken oud is. Ik geef haar flesvoeding via een maagsonde, verzorg haar en volg haar temperatuur op. Het is een erg sterke baby en stelt het goed - Gelukkig!

Gisteren (dinsdag 11 februari) ben ik samen met de twee Belgische dokter-stagiaires Diede en Laura naar de National Youth Day gegaan. Dit is een feestdag in Kameroen, waarbij gedurende een hele week met de jeugd wordt gevierd. Een leuke afwisseling van het werken, daar ik Rosa en Marie amper zie. Op een groot veld in de buurt, zo'n 15 à 20 minuten stappen van waar we wonen, werd een grote parade georganiseerd. Een soort schoolfeest als het ware. Een heleboel studenten van de omringende scholen, van kleine kleutertjes tot tieners, marcheerden op het nationale lied of op tromgeroffel. Erg grappig om te zien - een hele ervaring! Hun uniformen piekfijn in orde en mooi in de maat marcherend toonde elke school aan de burgemeesters, zusters en andere genodigden hoe gedisciplineerd hun leerlingen wel niet zijn, de sleutel tot succes later! 

De mensen hier zijn super vriendelijk! Toen ze ons zagen aankomen, leidden de mensen ons naar stoelen in de schaduw, alsof we deel uitmaakten van de eregasten. Drie blanke meisjes vallen hier natuurlijk erg op! En zoals jullie op de foto kunnen zien, ben ik nog steeds een erg witte vlek! (Geloof mij als ik zeg dat ik al een kleurtje heb!) Iedereen begroet ons hier ook altijd, waardoor je je erg welkom voelt. De kleine kinderen zijn hier ofwel verlegen voor blanken en wenen soms zelfs, ofwel vragen ze gewoon om geld! Al gauw hadden zowel Laura, Diede als ikzelf een kind op schoot. De ouders vinden het hier helemaal niet vreemd om hun kinderen aan een vreemde (blanke) te geven. Wij vonden het natuurlijk erg schattig!  

 

Ik moest om 14 uur op dienst zijn en kon dus niet tot het einde blijven, maar het was een erg leuke ervaring! Ter afsluiting gingen we nog even langs een van de vele kleine shops op weg naar  huis, waar we wat eten en drinken kochten. Zo kon ik er weer tegenaan tot 's avonds!

Ik hou jullie op de hoogte van mijn avonturen!

Tot hoors!

Louisa